Ανέβαινε ο μίσχος
στον καιρό του
τα φύλλα σε οίστρο
ο κρίσιμος στύλος
σε όλα τα πλάτη
τα στημόνια
από βαθιές πληγές
η ωοθήκη
σε πέταλα
το'να κοντά στο άλλο
ο ίσκιος
αιώνια μέρα,
θείος χορός, για μας,
και δεν έβγαζα άχνα
σαν προσευχή
τα φύλλα καταγής
με σκέπασε η νύχτα
και πήρε τη μορφή σου