Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

ό,τι για μένα ξέρατε γκαραβέλια ή ψαρόνια του κάμπου




















χαράματα ή νύχτα πρωινή
σε χιαστί εναλλαγή των άκρων
ένα μετέωρο απομεινάρι  
ξεδιψάει ώρα
με γλόμπους αναμμένους 
σ' αυτή την παράδοση χρωματισμένη μια απορία 
αν την κοιτάξεις όνομα δεν έχει αποκτήσει
μια συμφωνία και ξαναρχίζει
χεράκι χεράκι 
πάνω από χαρά των σημαδιών
από τις ρίζες και οι φύτρες νογάνε καιρό
πέφτουν ανάμεσα στα σύρματα
λιόδεντρα του τεντωμένου καρπού
και μια χαρά σαν φίλη

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

λιβαέρι


σε περίπτυξη η χαρά πέρα από το φράχτη 
στίχοι με μια λαλιά
με χρόνο σταματούν 
η πλάνη φανερή 
δεν τυλίγεται με φύλλα ή θάλασσα ξεβρακωμένη
συγκλίνουν τα κεφάλια 
ενσωματώνονται σε μετέωρο σασί 
έδαφος σκασμένο 
παράχορδο το φλογισμένο
σημάδι κάποιας άλλης τροχιάς
χαλίκι ή βαλάντωμα
η δίνη ή το παρεκεί που σε κυκλώνουν απαλά 
μάταια και στην καμπύλη μέσα αν πέσεις 
ποτέ δεν πέφτεις
πως να γράψω;

με λίγο ασβέστη και στρώνεις γήπεδο νέο
μοναδικά και αξεχώριστα
έρημο στην εποχή των αστεριών 
οι μόνοι παίκτες

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2016

Κάρυστος


















μετρημένη σε βάθος υγρασίας
σε μετακινεί
ύστερα ένα πριονισμένο κύμα 
καλάθι μπορεί να περάσει μια κραυγή
στον χαμηλότερο φθόγγο της οκτάβας
να δέσει μια αόρατη ακτή το λιμάνι 
και ο θρύλος σου στο λατομείο
μ' έναν ήλιο τροχιστή
ποιος ξέρει τι πρόκειται να μοιραστούμε
θραύσματα μάγοι σ´ ένα προσκλητήριο
που σε περιέχει 
το πέρασμα
μια ανακατωμένη συστάδα καραβόπανα
τα δίχτυα μ´ ένα αύριο στην άκρη του καρφιού 
αλλάζουν στο αντίθετο τις υποστάσεις
κι ένα γαλαζωπό χιμά από το Καβοντόρο και από χρόνια
ζωή που με το ματρακά στο χέρι
οροσειρά
όπως πατάει στην χορδή της
η ανάσα της ανεμοδούρας

σε αφήνει

σε φέγγει