Σε αναλόγια δοξάζοντας
το ενσωματωμένο μικρόφωνο
έδειχνε ουράνιο
προβολές με το κοινό φλάς
κλικ
φλας
Μα όλους θα μας πάρει το άστρο;
Όλους!
Πότε θα συναντηθούμε;
Στη γη ανήκουμε
Η αίθουσα
πάνω στους λόγους χτενισμένη
πλευστή σε μέλλον από αριθμούς
οι ακροατές
ελαφρά πηδούν
από το δέρμα σαν αφρόψαρα
Τί ζητούν;
Πίσω από τις μάσκες
θα τα βρούμε
ελεύθερες γραφές κι ανθούς
Ρυμουλκό και το άστρο
και κάθε αποκάλυψη
γινωμένος σπόρος
και στο φανέρωμα μνημείο
φλας
κλικ
διαλύομαι