Υπερόπτης θησαυρός




















Χωρίς απάντηση να δίνει κανενός

Μια αόριστη δόνηση απελευθερώνει

Ένα γράμμα στην πλώρη που μαθαίνει 

Να ονειρεύεται ακόμη. Ένας πλοηγός
Από άλλα πλάσματα ή πεζοδρόμια

Ξεθυμασμένου μαρμάρου ή ρήματα αράδες 

Σε ατσαλόσυρμα που δείχνει τα δόντια του

Στην σημασία,

Όσο και στην παρουσία. O δέκτης 

Βρίσκεται στις κορφές των ιστίων που αναπαύονται

Εμπρός στην σελήνη

Μ’ ένα μαντήλι γεμάτο σημάδια. Από το μπάρκο.

Η γη και η θάλασσα 

Που συνεχίζουν να ταξιδεύουν.