Μια ανεμώδης ριπή φιλτράρεται από το χωράφι.
Το στήθος του φουσκώνει - με ρυθμό εαρινού τηλεγραφήματος,
Η σκέψη μόλις έφυγε από τη ζύμωση.
Εμφανίζεται στο αίμα - ο άνθρωπος της όρασης.
Ο βάτραχος με τον κρουστό λαιμό.
Χωρίς φάλτσο κελαρύζει ένα ρυάκι.
Κάπου ανάμεσα στις ελιές, ο κανονικός σφυγμός
Θροεί από χώμα και πέτρα. Μόλις πήρε σχήμα
Ένα πουλί και φλογερίζει μόνο του.
(είναι στη φύση κάτι μόνο του;)
Τίποτα. Ένα ΤΙΠΟΤΑ δεμένο στον κορμό
Των ηλιαχτίδων. Λίγο πριν διαλυθεί από το σφίξιμο
Στο μονόξυλο της κουπαστής.
Ο νεκρός κωπηλατεί. Χωρίς κουπί, από μέσα.