ένα βέλος που σφυρίζει

Ένα 

φύσημα λαχτάρες

στο κοχύλι 

και του επέστρεψε
ένα φθινοπωρινό 

λουλούδι
να κατοικήσει 

τοn συρμάτινο Χειμώνα

σε απόσταση ακοής
ξεπρόβαλε 

καλλίγραμμο ρίγος
μισό φως μισό από το σωπαίνω.

– Το όνομά μου 

δεν έχει σημασία
περπατάμε κι όπου βγάλει;

Κρύες πέτρες 

και στιγμές ζεστές
στο γεφύρι της αβύσσου.

χ

Με αργές βελονιές
περνούν 

οι μέρες
στο γόνατό μου

με ενοχλεί το πόδι,
ωστόσο,
δεν είμαι κουτσός.