Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

τι είναι διάφανοι σαν θάλασσα νωρίς το πρωί




ώπα κύμα είναι που φρεσκάρει απότομα 
εμπάτης
και παραγγέλνεις δεύτερα 
χάρη από αλήθεια
ή και χέρια με  τις ώρες
απλώνουν τα μπράτσα έτσι καμπύλα 
σε ακόρντο με σπόρο 
λάδι στη φωτιά 
κάμποσα από κείνα τα απ' όλα 
μια κυκλική ουλή είναι στη γη  
κι εδώ
βρίσκεται η αιωνιότητα 
για της φθοράς το ύστερα που ήτανε ζωή

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

αναπνοβάτης




















θαμπά τα πελαγίσια μεσημέρια
όπως τα αλησμόνητα
πιο πάνω και από τη δύναμη του ονείρου
γιατί τα όνειρα ποτέ δεν λένε καληνύχτα
αλλά τι νόημα έχει να τα λες 
δεν έχουν τέλος οι κουβέντες
δεν έχει τέλος ό,τι υπάρχει στις καρδιές



Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

βανασαβανα




από ορίζοντα 
η πράξη ξεδιπλώνει
χρόνια πολλά που μεταφέρουν
ηλικιές προς αμίλητο στόμα
στην ωρολόγια χούνη
τα βραχέα κρατημένα 
μιας κλίμακας φωνήεντα 
που γίνονται
άυπνο βραδυάζω 
βροντείο που τη γη στην αντιγή 
χτυπά
αρρύθμιστο το ποίημα
 

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

φθινόπωρο



όταν το χώμα μυρίσει βροχή σχολείου και κόβεται η επαφή 
με τη θαλάσσια αύρα
μένουν στατικές οι πέτρες που κυλούν τα μυστικά με κύματα 
με όλο το αφρισμένο

πάνε αντίστροφα τα ανοιχτά φτερά
σήματα για την αιθρία από σεπτέμβρια
Αχ
το καλοκαίρι που βγάζει το παιδικό σανδάλι
μ' ένα φιλί για επιστροφή κουπί
στη νέα χρονιά που υψώνεται
στo εκκρεμές το λιόδεντρο
και το γλαρόπουλο το μεθυσμένο.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

ψάρια μες στη λεκάνη



Οι υποψιάζονται γουρλώνουν
Με βάσεις γερές η ράχη φόβου
Κάνουν το σκέπτονται εύθικτο ματιών δαγκώματα
Από το εγώ
Για ένα εσύ
Η διεθνής γλώσσα καλής θελήσεως
Της πρόθεσης οι λαξευτές
Καμία πρόθεση που κατεβάζουμε γλυκά πολλά
Και σβήνουμε δίψες
Από βρύση που τρέχει
Μονοδείκτες ονόματα γενιάς
Από γενιά του πριν οι πριν
Οι κάπου πριν
Της γενιάς τα κυπαρίσσια.

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015



ναρκολωρίδες


Όταν νυχτώνει το σπίτι είναι εκπληκτικά ασταθές

Η αστάθεια αποτυπώνεται στα όσα βλέπουν οι τοίχοι

Οι τοίχοι που δεν στερούνται υγρασίας

Υγρασία όχι από το θυμάμαι αλλά από το ξεχνώ

Ξεχνώ

Στο όνειρο μουγκρίζω και ξυπνώ

Το όνειρο δεν θέλει να μιλήσω ξυπνώ για ύπνο

Άφαντος ο ύπνος

Ύπνος στον άνεμο στα πεύκα και πιο πέρα κι ακόμα

Κι ακόμα στον άνεμο στα πεύκα και πιο πέρα και μέσα τους ακόμα

Και μέσα τους κυρίως μέσα μου θα χαραχθούν ναρκολωρίδες σε σειρά

Σειρά τη σειρά να γράψω μία σειρούλα νάρκη

Η νάρκη στο μολύβι και λέει η προσοχή: στο εμπύρευμα βάλε λογική

Η λογική που είναι θηλυκό μόνο πολεμιστή μπορεί να αγαπήσει.